Een mens moet wat! De coronacijfers in onze regio dalen prima, zo zitten we nu in de gemeente nog op 9, tien dagen geleden schreef ik nog 59. We mogen dan ook sinds gisteren de gemeente uit, maar de aan ons grenzende gemeentes zijn nog niet zover en aan de andere kant ligt de Comunidad Valenciana. De provincies mogen we sowieso nog niet in of uit. Bij elkaar op de koffie is ook nog verboden, maar je mag wel dóór andere gemeenten op weg naar een plaats waar het ook ´code geel´is. Die gemeentes mogen trouwens ook de terrassen weer openen sinds gisteren.

Meer lezen

Zondagmorgen, tijd voor weer een blog. Aangezien Albert blijkbaar geen inspiratie meer heeft en in de keuken staat te zingen, terwijl hij het eten voorbereid, ga ik maar even aan de slag.

Meer lezen

Daar hoog op de berg in de bergen van Macisvenda staat een huuske naast het pad. Kijk rond en zie de amandelbomen waar de knopjes al vechten om naar buiten te komen. Bloesemtijd en een verspreide zalige amdelbloesemgeur. Voor Frau wat minder omdat zij last heeft van hooikoorts en dan een stevig traantje laat bij het zien van al dat moois. We hebben weer tijd genoeg om de bloemetjes en de bijtjes bezig te zien rond ons huuske. We zitten weer in de zoveelste lockdown en mogen nu zelfs niet meer bij elkaar op visite. Barbarroja is al te ver. Zelfs bij Anita en Ronald een stukje verder op de berg, is ook al te ver. Leo en Joke zien we alleen bij de groenteboer als we daarheen gaan. Allememagies, ik en ook mijnes Frau zouden helemaal vervreemde zo op de berg.

Meer lezen