In 1988 waren mijn ouders 25 jaar getrouwd. Gerard en ik gaven hen een Comtoise-klok cadeau, zeer gewenst. Na het overlijden van mijn moeder en later haar partner, bleef de klok achter in ons appartement. Om twee redenen hebben we hem niet opgehangen, hij past niet echt in ons moderne interieur én Albert wordt gék van de vele klokslagen en het getik. Deze klokken werden vroeger gebruikt om ook arbeiders in het veld te laten weten dat het schafttijd was, mocht je de slagen niet op tijd geteld hebben, dan kreeg je na een paar minuten nog een tweede kans. Dus slaat de klok om 12 uur gewoon 24 keer. Ook buurvrouw Lenie werd er in Made niet blij van, vertrouwde ze me ooit toe.