Met heimwee kijkt Albert naar ... ha, toevoeging van het Boze Oog!

Allememagies wat is dat een tijd geleden, dat jullie wat van ons gehoord hebben. Hebben wij het te druk en geen tijd om een verhaaltje te type op ons knoppekassie? Om heel eerlijk te zijn het valt ons een beetje tegen hier in Nederland. Al onze plannen vallen in duigen en niet alleen door de corona hoor. Ik (Albertje dus) ben met nog veel pijn in de heup naar Nederland gereden, gelopen met ondersteuning van een kruk. Zelfs bij de huisarts geweest om te vragen om meer pijnmedicatie. Je bent op de goede weg Albertje zei hij, maar het kan nog wel een tijdje duren, erg hoopvol maar niet leuk. Ondertussen schiet het bij mijn Mootje in d´r rug terwijl ze probeert te voorkomen dat Sophie de kinderwagen onder poept. Oma was weer eens te snel met de luier onder het kind uit halen. Kreunen we hier sinds een dag of 10 gewoon synchroon, al lijkt het dat zij het ergste wel gehad heeft nu.

We hadden grootse plannen en zouden vakantie gaan vieren in eigenste land, een toertje op de veluwe met onze electro fietsen. Banden opgepompt, accu opgeladen en een test ritje naar het postkantoor was gepland. Bij het wegrijden bemerkte ik dat Mootjes bandje nog iets te zacht was en riep haar terug. Ikkus draaide mijne fietsje en vergat dat ik zonder zijwieltjes op weg was. Steunde op mijnes linker pijnlijke poot en ik zag de wereld vanaf de grond. Langzaam vallen is mijnes specialiteit en ik kon gewoon weer opstaan. Gelukkig keek de halve buurt niet mee, anders hadden ze hard gelachen denk ik. We hebben het pakketje weggebracht en zo kwam alles weer goed.

Wat doen jullie dan verder hoor ik jullie al denken …….nou ons Mo volgt twee dagen per week online lessen spaans. Anderhalf uur zit ze in de knoppekast te beppe met wat andere piepels. Dat gaat ze best af en als ikkus meeluister vanaf mijnes zetel kan ikkus uwes vertelle dat zij bept alsof ze hollands kletst. Er zit een doos uit Noorwegen in die club die daar Spaanse les geeft. Om eerlijk te zijn als ikkus zo zou beppe met die functie, gaf ik er de brui aan. Ben trouwens wel trots op mijnes Fraun dat ze er zoveel plezier aan beleeft en doet alsof het heeeeeeel makkelijk is.

Tuurlijk hebbe we ook onze kleinkinderen mogen bezoeke, lekker geknuffeld en wat gegeten je mot het knauwe wel bijhouden toch. Ook enkele vrienden en kennissen mochten we op gepaste afstand benaderen. Maar je merkt wel dat het echt vakantietijd is hier, mensen die roepen je mot eens langs komme of we motte eens wat afspreke hebben het druk. Ook een gevolg van de corona ……ik weet het niet.

Nu zijn we de terugreis aan het plannen ……we gaan terug, over anderhalve week vertrekt het bussie weer naar Spanje ….zonder jullie want wij gaan lekker samen. En had je met ons nog wat willen afspreken of willen zien, dan heb je pech…….wij gaan lekker terug naar onze berg. Als corona, frau en die rotpoot meewerken, kunnen we misschien nog wel geweldige vakantiefoto´s laten zien van een of andere streek in Spanje in september of zo. IJs- en weder diendende en hopelijk zonder toestanden met dat virus, komen we van de winter wel weer eens een tijdje kijken hier. Hopelijk is onze nieuwe bussie dan ook van de lopende band af, kunnen we lekker inrijden!

De garoeten van Albertje Kretiek Himself vanuit mijnes luie zetel neffe de airco enne pats auwwwww ook nog de garoeten van Frau.