Ik had een Engelse slager ontdekt die vlees op vooraf afgesproken plaatsen in een gekoelde wagen brengt, op bestelling, met een keurige webshop waarop je de producten kan bestellen. De regels zijn hier veel strenger dan in Nederland, zoals ik al eerder vertelde op mijn blog. Boodschappen doen is dus in het eigen dorp, waar het winkeltje kleiner is dan onze woonkamer. Ik ben er huiverig voor, daar kán je gewoon geen afstand houden. Een wandelingetje mag niet, behalve als je een hond uitlaat binnen 50 meter van je huis. En aangezien wij al 200 meter buiten het dorp wonen, zie je dus gewoon niemand. Wij kijken dan ook met verbazing, maar zonder te weten wat het beste is, naar hoe ´vrij´ Nederland nog is.

Ik dus op pad, vreemd gevoel en 10 kilometer van huis. Maar ook wel lekker om even eruit te zijn. Ik keek mijn ogen uit in het dorp. Toch nog best veel mensen op straat, volgens mij gaan ze gewoon drie keer per dag naar de groenteboer of de slager? Maar ook mannen die op gepaste afstand wel een praatje met elkaar houden. Het valt dus nog wel mee met die strenge handhaving …